Sesja 1 - Początek Wielkiej Przygody!

Rennkar, Shadow Dancer

Nagle słyszysz na korytarzu kroki...
-Nie musiałes aż tak bardzo go... - Ten głos był wyraźnie pobudzony, slychac było w nim złość i lekką irytację.
-Musiałem, teraz wiemy że to on... - To był głos Senseia z którym walczyłe, teraz znów spokojny.
-Dobra, cicho... Dochodzimy. To chyba tu? Pokuj nr. 21... Tak, tu! - Drzwi powoli się otwierają

Anamorian

<Udaję sen>

Rennkar, Shadow Dancer

Słyszysz ciche kroki, ktoś potrząsa cię leciutko za ramię.

Anamorian

Rennkar, Shadow Dancer

Odwzajemnia ci się badawczym spojrzeniem, po chwili zaś przemawia.
-Hmmm... A więc, jakoś żyjesz? - Pyta sie zamyślony

Anamorian

-Tak mi się zdaje... - Odpowiadam i uśmiecham się do niego - A co panow może tutaj sprowadzać...

Rennkar, Shadow Dancer

-Otóż... Chcialiśmy sprawdzic, jak się czujesz - wyczułeś, że kłamią... - Bo widzisz, niecodzień zdarzaja się nam tak pot... utalentowani uczniowie - Zmieszany wyofał sie lekko i pozostawił mówienie Joninowi.
-Nieważne... Widzę, ze czuejsz sie juz lepiej! No to my już sobie pójdziemy, lecz się szybko...

Valensan Dragonstorm

-Zieeeeeeeeeeew...(mlask, mlask)...gdzie ja do (cenzurka

) jestem?!
<Rozglądam się po pokoju w którym się znalazłem>

Rennkar, Shadow Dancer

Wyraźniej znalazłeś się w szpitalu.
Pielęgniarka stojąca nad twoim łużkiem, nie jest zachwycona smoczymi manierami.
-W szpitalu... Trzeba było się tak nie popisywać przed senseiem...

Valensan Dragonstorm

-Jakim sens...a, pamiętam. Rany, jak długo spałem?
<pytam się Pielęgniarki zupełnie rozbudzony>

Rennkar, Shadow Dancer

Popatrzyła ci w oczy i usmiechneła się lekko
-Jesteś cholernie wytrzymały... To zdarzyło sie raptem 5 godzin temu... Nigdy nie widziałam takiej odporności od czasu Naruto - Idt, itd... Plotła trzy po trzy...

Luks

<Tymczasem, na placu przed akademią począłem przygotowywać się do walki... tak, chciałem walczyć, chciałem wypróbować się w walce z Jouninem... Może i tak nie mam szans, ale warto spróbować. Wyszedłem powoli przed szereg i wyciągnąłem z kieszeni w kurtce zwój - zwój z zapieczętowaną w środku Hinakirą - moją najlepszą bronią. Nie, nie najlepszą bronią - moją jedyną, prawdziwą bronią, którą dostałem od Yoshiego... Położyłem pergamin na ziemi i wykonałem krótką serię pieczęć - nie miałem jeszcze w pełni opanowanej techniki odpieczętowywania - normalnie byłbym wstanie wykonać to wykonując tylko jedną pieczęć, jednak dopiero niedawno nauczyłem się tego jutsu i nie szło mi ono jeszcze idealnie, choć nie mogę też powiedzieć, że moje umiejętności w tym zakresie były niskie. Gdy już moja marionetka pojawiła się przede mną, natychmiast aktywowałem opcję patrzenia poprzez oczy lalki - świat stał się w jednej chwili wyraźniejszy, widziałem wszystko naokoło głowy... w tym również siebie. Wszystko było dużo ostrzejsze, dostrzegałem każdy szczegół, a nic nie mogło mi umknąć... Przygotowany już do walki wysunąłem lekko podwójny kunai, abym mógł go łatwiej użyć. W każdej chwili gotów byłem odeprzeć nadchodzący atak, po czym powiedziałem:>
- Ja jestem następny, proszę, zaczynaj. - powiedziałem lekko spięty i podenerwowany w kierunku jounina, który niedawno się pojawił na placu przed nami, choć czułem już adrenalinę wiążącą się z nadchodzącą walką... Muszę dać z siebie wszystko.